ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΑΔΙΟΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΣΜΟΣ

ΡΑΔΙΟΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΣΜΟΣ – RADIOAMATEUR

Τι είναι ;

• Ευχάριστη ασχολία στις ελεύθερες ώρες;
• Μέσο επιστημονικής έρευνας και πειραματισμού;
• Προσφορά προς το κοινωνικό σύνολο;
• Τηλεπικοινωνίες σε καταστάσεις ανάγκης;

Τι είναι τέλος πάντων ο ραδιοερασιτεχνισμός;Είναι όλα αυτά και πολλά περισσότερα, αλλά πριν απ’ όλα είναι μια ξεχωριστή εμπειρία, όπως θα προσπαθήσουμε να δείξουμε συνοπτικά στις γραμμές που ακολουθούν:

Τι είναι ο ραδιοερασιτεχνισμός;

Ο ραδιοερασιτεχνισμός ξεκίνησε γύρω στο 1908 μετά από τα επιτεύγματα του Μαρκόνι και το 1927 απέκτησε την επίσημη διεθνή του αναγνώριση στο Διεθνές Ραδιοτηλεγραφικό Συνέδριο της Ουάσιγκτον.Ο ραδιοερασιτεχνισμός είναι μια πραγματικά συναρπαστική και ενδιαφέρουσα ασχολία. Συνδυάζει την επιστημονική έρευνα και τον πειραματισμό στις τηλεπικοινωνίες και τα ηλεκτρονικά με την επικοινωνία μέσω του ασυρμάτου με γνωστούς και άγνωστους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και με την προσφορά προς το κοινωνικό σύνολο και την πολιτεία σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ο ραδιοερασιτεχνισμός έχει εκατομμύρια θιασώτες σε όλο τον κόσμο.

Αυτή τη στιγμή υπολογίζεται ότι οι ραδιοερασιτεχνικοί σταθμοί σε όλο τον κόσμο είναι περίπου 5 εκατομμύρια. Με μια μέση ετήσια αύξηση περίπου 7%, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, στα μέσα του 21ου αιώνα οι ραδιοερασιτεχνικοί σταθμοί σε όλο τον κόσμο προβλέπεται ότι θα ξεπεράσουν τα επτά εκατομμύρια!

Πώς ξεκίνησε ο ραδιοερασιτεχνισμός

Μετά τα πρώτα πετυχημένα πειράματα του Μαρκόνι στις αρχές του αιώνα μας, πολλοί άρχισαν να πειραματίζονται και πέτυχαν ραδιοεπικοινωνίες μεταξύ τους στις περιοχές των μακρών και μεσαίων κυμάτων. ΄Όταν όμως οι περιοχές αυτές του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος άρχισαν να γίνονται κρατικά ή εμπορικά εκμεταλλεύσιμες (τηλεγραφικές υπηρεσίες, κρατικοί και ιδιωτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί κλπ.), στένεψαν τα περιθώρια και οι ραδιοερασιτέχνες αναγκάστηκαν να μετατοπισθούν πέρα από τις ζώνες αυτές.

Τους έδωσαν μάλιστα και κρατικές άδειες, για να παίξουν” στα βραχέα κύματα, πιστεύοντας ότι δεν θα μπορέσουν να “βγουν πέρα από τα όρια της αυλής τους”, όπως έλεγαν περιπαιχτικά, αφού πίστη του τότε τεχνικού κόσμου ήταν ότι η περιοχή των βραχέων κυμάτων ήταν “άχρηστη”.